Sea's girl
Anëtar i Respektuar
Ne ditet me te erreta te jetes tende...mos kerko te gjesh pse-te neper dhomezat e lodhura te trurit tend...te shpirtit tend...
Hap nje dritare nga e cila do te hyj drite e forte dielli...e cila do te te beje te kuptosh se aty...atje...pertej...eshte dicka e mire qe te pret...dhe perhere ka pritur qe ti te mbeshtillesh ne krahet e saj...
Mos e mundo veten me shprehit e zakonshme "pse me ndodhin vetem mua keto?".
Xhaxhai yt te thote gjithmone..."mos harro vogelushe...ne kete bote te zhurmshme...gjithe kush eshte duke pritur dicka...duke u lutur per dicka...duke vuajtur...duke u perpjekur te buzeqeshin...e te kapen forte pas jetes...
Ndaj tek ty nuk dua te degjoj me fjalet "pse me ndodhin mua keto? Cfare paskam bere valle?
Ti s'ke bere asgje e vogla ime...ti thjesht je rritur dhe kupton se problemet nuk zgjidhen duke u ankuar...as duke qare...as duke u qurravitur...
Por duke u ngritur ne kembe...jo me duke pritur...por duke ecur me hapa te sigurt...te vendosur...e pa frike...
Jeta shpesh te ve ne prove...dhe shpesh ve ne prove njerezit qe me se paku e meritojne...ata me te butet...ata me te ndjeshmit...ata me te sinqertet...
Gjithe kush eshte duke luftuar per dicka...
Nese ke ushqim ne tavoline...e nese ke nje shpirte te mbushur plote me dashuri...atehere ti je njeri i pasur..thone...
Por njeriu qenka qenie e pa ngopur...ndaj vetem ankohet per jeten e tij te veshtir...
Ulur diku mes mikesh...po shijonim nje kafe pas pune...dhe sigurisht me shume se sa shija e kafes...ty te pelqen biseda me to...ndonse me natyrenne brisht...do te preferoje te qendroje vetem...per te mos biseduar...dhe pastaj ti je degjuese e mire...
Ato fillojne flasin per problemet e tyre...ti thjesht i degjon...dhe me vehte mendon se sa te veshtira jane jetet e tyre...
Hap nje dritare nga e cila do te hyj drite e forte dielli...e cila do te te beje te kuptosh se aty...atje...pertej...eshte dicka e mire qe te pret...dhe perhere ka pritur qe ti te mbeshtillesh ne krahet e saj...
Mos e mundo veten me shprehit e zakonshme "pse me ndodhin vetem mua keto?".
Xhaxhai yt te thote gjithmone..."mos harro vogelushe...ne kete bote te zhurmshme...gjithe kush eshte duke pritur dicka...duke u lutur per dicka...duke vuajtur...duke u perpjekur te buzeqeshin...e te kapen forte pas jetes...
Ndaj tek ty nuk dua te degjoj me fjalet "pse me ndodhin mua keto? Cfare paskam bere valle?
Ti s'ke bere asgje e vogla ime...ti thjesht je rritur dhe kupton se problemet nuk zgjidhen duke u ankuar...as duke qare...as duke u qurravitur...
Por duke u ngritur ne kembe...jo me duke pritur...por duke ecur me hapa te sigurt...te vendosur...e pa frike...
Jeta shpesh te ve ne prove...dhe shpesh ve ne prove njerezit qe me se paku e meritojne...ata me te butet...ata me te ndjeshmit...ata me te sinqertet...
Gjithe kush eshte duke luftuar per dicka...
Nese ke ushqim ne tavoline...e nese ke nje shpirte te mbushur plote me dashuri...atehere ti je njeri i pasur..thone...
Por njeriu qenka qenie e pa ngopur...ndaj vetem ankohet per jeten e tij te veshtir...
Ulur diku mes mikesh...po shijonim nje kafe pas pune...dhe sigurisht me shume se sa shija e kafes...ty te pelqen biseda me to...ndonse me natyrenne brisht...do te preferoje te qendroje vetem...per te mos biseduar...dhe pastaj ti je degjuese e mire...
Ato fillojne flasin per problemet e tyre...ti thjesht i degjon...dhe me vehte mendon se sa te veshtira jane jetet e tyre...