braziljania
Anëtar i Nderuar
Nga Kastriot Dervishi
‑Kush ishin bazat e fashizmit në Shqipëri
‑Si funksiononte aparati fashist dhe cilët ishin institucionet e tij.
‑اfarë ishte Statuti i Partisë Fashiste?
‑Kush ishin komunistët që figurojnë fashistë para vitit 1941
‑A ka qenë Enver Hoxha fashist
‑Pse ishte midis grave fashiste të Elbasanit edhe Maria Shuteriqi
‑Pse ishte fashist presidenti i parë i Shqipërisë komuniste Omer Nishani.
Një temë tabu, e panjohur dhe gati e paprekur në historiografinë shqiptare është ajo që ka të bëjë me ideologjinë fashiste dhe përhapjen e saj në Shqipëri në vitet 1939 ‑ 1943. Sigurisht që për fashizmin është folur e shkruar jo pak në një sens të caktuar, por asnjëherë nuk është shkruar për mënyrën e funksionimit të aparatit partiak dhe shtetëror të tij. Nga ana tjetër periudha në fjalë nuk mund të lihet jashtë objektit të studimit vetëm për shkaqe ideologjike. Për më tepër mjaft anëtarë të mëvonshëm të Partisë Komuniste të Shqipërisë kanë qenë ndër fashistët më të shquar para prishjes së paktit gjermano ‑ sovjetik që ndodhi si pasojë e sulmit që Gjermania i bëri Bashkimit Sovjetik në qershor 1941.
اfarë ishte fashizmi musolinian
Frymëzues i ideologjisë fashiste ishte Benito Musolini (25 korrik 1883 ‑ 28 prill 1945). Udhëheqësi i ardhshëm fashist pasi kaloi një fëmijëri të vështirë, në fillim të shekullit të 20‑të u aktivizua në disa organe shtypi derisa më 1912 arriti të drejtojë gazetën socialiste "Avanti". Pasi mori pjesë në Luftën e Parë Botërore në radhët e ushtrisë italiane, Benito Musolini krijoi më 23 mars 1919 në Milano bërthamën e parë të Partisë Fashiste. Shumë shpejt në harkun e tre vjetëve partia e tij pati një anëtarësi prej 700 mijë vetësh. Fashizmi musolinian konsistonte në mobilizimin e madh të forcave morale dhe lëndore. Organizmi i tyre ishte një ushtarak dhe sindikal përkrah atij politik që përmblidheshin në fashe, skuadra dhe sindikata. Më pas fashet e sindikatat u shkrinë në federata me baza krahinore. Anëtarët e Partisë Fashiste kishin edhe uniformën e vet të veçantë që ishte këmisha e zezë. Për këtë shkak fashistët quheshin rëndom edhe këmishëzinj.
Më 21 prill 1922 Benito Musolini në ditën e themelimit të qytetit të Romës, mbajti në këtë qytet një takim të madh që e cilësoi si "festë fashiste".
Më 16 tetor 1922, gjatë një kuvendi në Milano, fashistët vendosën marshimin mbi Romë mbi bazën e 5 pikave që ishin:
1‑Mobilizimi dhe pushtimi i institucioneve publike në qytetet kryesore të Italisë.
2‑Përqendrimi i forcave fashiste 5 rajone të Italisë.
3‑Ultimatumi drejtuar qeverisë së kryesuar kryeministri Facta.
4‑Hyrja në ministri dhe pushtimi i tyre me çdo çmim........
5‑Ndërtimi i një qeverie fashiste dhe mobilizimi i forcave ushtarake në një qytet të Italisë qendrore nëse dështonte pika katër.
Për të realizuar qëllimet e mësipërme më 24 tetor 1922, Musolini organizoi mbledhjen e madhe në Napoli ku 40 mijë fashistë dhe 20 mijë punëtorë shoqëronin fjalimin e liderit të tyre duke thirrur vazhdimisht "Duçe, Duçe..." (që do të thotë prijës). Pas mbledhjes së Napolit filloi marshimi fashist, ku mijëra fashistë të armatosur ju drejtuan Romës. Komanda e Përgjithshme e ushtrisë fashiste qëndronte në Peruxhia dhe drejtohej nga Emiloi De Bono, Italo Balbo, Cezare De Vecchi dhe Michel Biachi. Kryeministri italian Facta duke parë këtë gjendje kërkoi nga mbreti Viktor Emanueli i III‑të shpalljen e shtetrrethimit dhe shtypjen e revolucionit fashist. Përgjigja negative e mbretit e detyroi kryeministrin të japë dorëheqjen më 28 tetor 1922. Pikërisht kjo ditë ka hyrë në histori si "trimfi fashist". Më 30 tetor Musolini hyri në Romë dhe filloi përgatitjet për të formuar qeverinë e re. Deri më 1925 Musolini drejtoi një qeveri koalicioni. Pas këtij viti drejtimi i qeverisë së tij ishte tërësisht në dorë të tij dhe të Partisë Fashiste. Një vit më vonë u ndalua me ligj krijimi i partive dhe organizatave.
‑Kush ishin bazat e fashizmit në Shqipëri
‑Si funksiononte aparati fashist dhe cilët ishin institucionet e tij.
‑اfarë ishte Statuti i Partisë Fashiste?
‑Kush ishin komunistët që figurojnë fashistë para vitit 1941
‑A ka qenë Enver Hoxha fashist
‑Pse ishte midis grave fashiste të Elbasanit edhe Maria Shuteriqi
‑Pse ishte fashist presidenti i parë i Shqipërisë komuniste Omer Nishani.
Një temë tabu, e panjohur dhe gati e paprekur në historiografinë shqiptare është ajo që ka të bëjë me ideologjinë fashiste dhe përhapjen e saj në Shqipëri në vitet 1939 ‑ 1943. Sigurisht që për fashizmin është folur e shkruar jo pak në një sens të caktuar, por asnjëherë nuk është shkruar për mënyrën e funksionimit të aparatit partiak dhe shtetëror të tij. Nga ana tjetër periudha në fjalë nuk mund të lihet jashtë objektit të studimit vetëm për shkaqe ideologjike. Për më tepër mjaft anëtarë të mëvonshëm të Partisë Komuniste të Shqipërisë kanë qenë ndër fashistët më të shquar para prishjes së paktit gjermano ‑ sovjetik që ndodhi si pasojë e sulmit që Gjermania i bëri Bashkimit Sovjetik në qershor 1941.
اfarë ishte fashizmi musolinian
Frymëzues i ideologjisë fashiste ishte Benito Musolini (25 korrik 1883 ‑ 28 prill 1945). Udhëheqësi i ardhshëm fashist pasi kaloi një fëmijëri të vështirë, në fillim të shekullit të 20‑të u aktivizua në disa organe shtypi derisa më 1912 arriti të drejtojë gazetën socialiste "Avanti". Pasi mori pjesë në Luftën e Parë Botërore në radhët e ushtrisë italiane, Benito Musolini krijoi më 23 mars 1919 në Milano bërthamën e parë të Partisë Fashiste. Shumë shpejt në harkun e tre vjetëve partia e tij pati një anëtarësi prej 700 mijë vetësh. Fashizmi musolinian konsistonte në mobilizimin e madh të forcave morale dhe lëndore. Organizmi i tyre ishte një ushtarak dhe sindikal përkrah atij politik që përmblidheshin në fashe, skuadra dhe sindikata. Më pas fashet e sindikatat u shkrinë në federata me baza krahinore. Anëtarët e Partisë Fashiste kishin edhe uniformën e vet të veçantë që ishte këmisha e zezë. Për këtë shkak fashistët quheshin rëndom edhe këmishëzinj.
Më 21 prill 1922 Benito Musolini në ditën e themelimit të qytetit të Romës, mbajti në këtë qytet një takim të madh që e cilësoi si "festë fashiste".
Më 16 tetor 1922, gjatë një kuvendi në Milano, fashistët vendosën marshimin mbi Romë mbi bazën e 5 pikave që ishin:
1‑Mobilizimi dhe pushtimi i institucioneve publike në qytetet kryesore të Italisë.
2‑Përqendrimi i forcave fashiste 5 rajone të Italisë.
3‑Ultimatumi drejtuar qeverisë së kryesuar kryeministri Facta.
4‑Hyrja në ministri dhe pushtimi i tyre me çdo çmim........
5‑Ndërtimi i një qeverie fashiste dhe mobilizimi i forcave ushtarake në një qytet të Italisë qendrore nëse dështonte pika katër.
Për të realizuar qëllimet e mësipërme më 24 tetor 1922, Musolini organizoi mbledhjen e madhe në Napoli ku 40 mijë fashistë dhe 20 mijë punëtorë shoqëronin fjalimin e liderit të tyre duke thirrur vazhdimisht "Duçe, Duçe..." (që do të thotë prijës). Pas mbledhjes së Napolit filloi marshimi fashist, ku mijëra fashistë të armatosur ju drejtuan Romës. Komanda e Përgjithshme e ushtrisë fashiste qëndronte në Peruxhia dhe drejtohej nga Emiloi De Bono, Italo Balbo, Cezare De Vecchi dhe Michel Biachi. Kryeministri italian Facta duke parë këtë gjendje kërkoi nga mbreti Viktor Emanueli i III‑të shpalljen e shtetrrethimit dhe shtypjen e revolucionit fashist. Përgjigja negative e mbretit e detyroi kryeministrin të japë dorëheqjen më 28 tetor 1922. Pikërisht kjo ditë ka hyrë në histori si "trimfi fashist". Më 30 tetor Musolini hyri në Romë dhe filloi përgatitjet për të formuar qeverinë e re. Deri më 1925 Musolini drejtoi një qeveri koalicioni. Pas këtij viti drejtimi i qeverisë së tij ishte tërësisht në dorë të tij dhe të Partisë Fashiste. Një vit më vonë u ndalua me ligj krijimi i partive dhe organizatave.