Nicktjeter
Antarë i Respektuar
1-In journeys, i write...
Ideja e kthimit ne shtepi me rrenqeth te gjithen... Emocionet mberthejne mendjen trupin e shpirtin. Ajri eshte po ai por mbushem me fryme me thelle se perhera, dielli duket me i shndritshem por ngroh me embel, era fryn me furishem, por me perkedhel me bute, Hena nuk eshte pesembedhjetshe por ndricon me shume se kurre. Ndihem kaq e lire ne ket lartesi kilometershe...
Fluturoj e vetme mbi keto re te pambukta... Kercej mbi shtellungat e bardha te reve, te cilat here here me duken si pambuk sheqeri. Diku neper te carat e tyre shikoj here maja malesh te zhveshur, here oqean te pafundshem here fusha qe me ngjasojne me nje cercaf te formuar nga copa me nuanca jeshileje te qepura njera pas tjetres.
Ul dritaren e avjonit pasi drita qe penetron me besdis mendimet qe dua ti mbledh symbyllurazi. Perhumbem ne kujtime e perjetime te cilat shpesh trazohen nga turbulencat dhe sinjali qe duhet te vendosim rripin e sigurimit... Ndjej nje shtrengim dore qe don te thote: Mos ki frike pasi me ke ne krah, nje strukje akoma me te forte ne kraharor te engjellit tim sikur me percjell nepermjet qerpikve te mbyllur ndjesine qe eshte e sigurt ne krahet e mi. Shoh dhe ndjej kaq dashuri rreth e rrotull qe na jep jete dita dites...
Diku atje tej shoh 2 te rinj qe po bisedojne me njeri tjetrin dhe qeshin, kushedi per cfare, ama dallohen lehtshem dhembet e plote... Shoh kenaqesi, kenaqesi qe vizatoi nje buzeqeshje te lehte tek une. Ne krah nje nene e moshuar e cila s'mund te hapte dot ushqimin e paketuar. Pasi e ndihmojme, na jep paninen e saj edhe pse insistuam qe s’kishte pse... Shoh dhembshuri, ndihmese dhe falenderim ne fund...
Shikoj perkujdesje teksa nje grua tek te 40-tat mbulon me kujdes bashkeshortin te cilin e kish zene gjumi mbeshtetur koken ne sedilje.
Shoh lumturi teksa stuardesa i servir goten me uje nje femije 5 vjecar.
Shoh kersheri teksa nuk mundem te shikoj aq larg per shkak te erresires se nates katran te zi. Sa shpejt kaluan 10 ore udhetim, dita i la vend nates kaq pa zhurme....
Dhe se fundmi shikoj kaq bukuri,hijeshi teksa jemi ne zbarkim nga lartesia e qiellit ne drejtim te tokes prej dritave te cilat kan mbuluar qytetin tim...
Ne shikojme vete jeten ne cdo second, mjafton te shohim me mendje e zemer....
In journeys, i write....
2-E jona zemer
Me ka marre malli.Po ,shume me ka marre.
shija e mallit ka prek shpirtin, deri ne venat ku tik taket e zemres sime lindin.
E di?Kan ritmin e fjalve tua,rrjedhin ne krijimin e tyre sipas frymarrjes tende.
Kompozojne plot mall perkdheljet e duarve tua.
Me duket vetja si spektatore e kohve te merguara.
Pikerisht ne zemren time.
Vetem e vetem se ti nuk je afer ta perkdhelesh,brishtesin e saj.
Me ka marre malli.Po, shume me ka marre.
Kohet udhtojne,ti gjithashtu.
Por zemra ime diku ne stacionin e fundit kohor ka mbetur,
Prehjen mes teje meje ke gjete ,dhe nga aty nuk levize.
Eshte rebele ,kokeforte.
Eshte e te dyve kjo zemra ime.
Atehere kur te ndjesh lodhje,mall dhe deshire per pak liri frymarrje.
Udheto pak ne kohe,aty ku lindi zemra jone,
Dhe sille ne te tashmen.
Vetem ti e ke kete fuqi.
Mos harro kemi nje zemer te ndertuar bashke.
E me ka marre malli per ty e per ate.
Kohet mergojne ,udhtojne.Por ti jo.
Ti dhe zemra jone jo.
Ideja e kthimit ne shtepi me rrenqeth te gjithen... Emocionet mberthejne mendjen trupin e shpirtin. Ajri eshte po ai por mbushem me fryme me thelle se perhera, dielli duket me i shndritshem por ngroh me embel, era fryn me furishem, por me perkedhel me bute, Hena nuk eshte pesembedhjetshe por ndricon me shume se kurre. Ndihem kaq e lire ne ket lartesi kilometershe...
Fluturoj e vetme mbi keto re te pambukta... Kercej mbi shtellungat e bardha te reve, te cilat here here me duken si pambuk sheqeri. Diku neper te carat e tyre shikoj here maja malesh te zhveshur, here oqean te pafundshem here fusha qe me ngjasojne me nje cercaf te formuar nga copa me nuanca jeshileje te qepura njera pas tjetres.
Ul dritaren e avjonit pasi drita qe penetron me besdis mendimet qe dua ti mbledh symbyllurazi. Perhumbem ne kujtime e perjetime te cilat shpesh trazohen nga turbulencat dhe sinjali qe duhet te vendosim rripin e sigurimit... Ndjej nje shtrengim dore qe don te thote: Mos ki frike pasi me ke ne krah, nje strukje akoma me te forte ne kraharor te engjellit tim sikur me percjell nepermjet qerpikve te mbyllur ndjesine qe eshte e sigurt ne krahet e mi. Shoh dhe ndjej kaq dashuri rreth e rrotull qe na jep jete dita dites...
Diku atje tej shoh 2 te rinj qe po bisedojne me njeri tjetrin dhe qeshin, kushedi per cfare, ama dallohen lehtshem dhembet e plote... Shoh kenaqesi, kenaqesi qe vizatoi nje buzeqeshje te lehte tek une. Ne krah nje nene e moshuar e cila s'mund te hapte dot ushqimin e paketuar. Pasi e ndihmojme, na jep paninen e saj edhe pse insistuam qe s’kishte pse... Shoh dhembshuri, ndihmese dhe falenderim ne fund...
Shikoj perkujdesje teksa nje grua tek te 40-tat mbulon me kujdes bashkeshortin te cilin e kish zene gjumi mbeshtetur koken ne sedilje.
Shoh lumturi teksa stuardesa i servir goten me uje nje femije 5 vjecar.
Shoh kersheri teksa nuk mundem te shikoj aq larg per shkak te erresires se nates katran te zi. Sa shpejt kaluan 10 ore udhetim, dita i la vend nates kaq pa zhurme....
Dhe se fundmi shikoj kaq bukuri,hijeshi teksa jemi ne zbarkim nga lartesia e qiellit ne drejtim te tokes prej dritave te cilat kan mbuluar qytetin tim...
Ne shikojme vete jeten ne cdo second, mjafton te shohim me mendje e zemer....
In journeys, i write....
2-E jona zemer
Me ka marre malli.Po ,shume me ka marre.
shija e mallit ka prek shpirtin, deri ne venat ku tik taket e zemres sime lindin.
E di?Kan ritmin e fjalve tua,rrjedhin ne krijimin e tyre sipas frymarrjes tende.
Kompozojne plot mall perkdheljet e duarve tua.
Me duket vetja si spektatore e kohve te merguara.
Pikerisht ne zemren time.
Vetem e vetem se ti nuk je afer ta perkdhelesh,brishtesin e saj.
Me ka marre malli.Po, shume me ka marre.
Kohet udhtojne,ti gjithashtu.
Por zemra ime diku ne stacionin e fundit kohor ka mbetur,
Prehjen mes teje meje ke gjete ,dhe nga aty nuk levize.
Eshte rebele ,kokeforte.
Eshte e te dyve kjo zemra ime.
Atehere kur te ndjesh lodhje,mall dhe deshire per pak liri frymarrje.
Udheto pak ne kohe,aty ku lindi zemra jone,
Dhe sille ne te tashmen.
Vetem ti e ke kete fuqi.
Mos harro kemi nje zemer te ndertuar bashke.
E me ka marre malli per ty e per ate.
Kohet mergojne ,udhtojne.Por ti jo.
Ti dhe zemra jone jo.
Redaktimi i fundit: