Tek lexova nje citim qe pare,me erdhi ne mendje dhe ideja e kesaj teme.
Me veten u futa ne lumin e thelle te mendimeve te kohes, qe kame lene pas,te asaj qe prese.
Tek udhtova me metrazh te shkurter dhe te shpejte,kuptova qe une pervec se jam e dashuruar me kohen,i perulem asaj ,per formen se si na ben me te qendrueshem,me large pames me tolerant.
Kete ua vertetoj une,nese me lejoni qe te marre veten si moster modeste te nje jete njerzore tek udhtone ne kohe.
Duke u rritur,kupton se sa vlere ka koha,se sa i kushtueshem eshte qofte dhe nje minut.
Duke u rritur meson se sa e rendesishme je ti per veten tende ,dhe pse jo dhe per boten.
Tani ndoshta jo per boten e madhe plote dykembsha te pafund,por per boten qe ti krijove rreth vetes ne keto vite jete.
Aty ndalon,mbushesh fryme , kthehesh nga qielli per ta falenderuar c`do segment,ndjesi,copez dhe bashke veprim te universit,qe na jep mundesine te bejme kete udhtim ne hapsiren e ti.
Shikon dashurine qe te rrethon,ajo cfare ti munde te mbjellesh,e ujit e kujdese dhe kupton qe ajo eshte bota jote.
Duke u rritur meson se si vitet qe ikin jane pasuia e jote e patundshme ,te shkruara ne shpirt, perqafon kohen tende perseri per te falenderuar qe te dha mundesine te jesh udhetari i saj.
Tani pas keti frymzimi momental timit,me thoni ju te nderuar anetare,ju cfare ju mesoj,dhuroj koha qe iken dhe nderron fletet perpara syve tane, ne nepermjet saje ndryshojme, rritemi dhe arkivojme vetveten tone ne dojse kujtimesh. )
Me veten u futa ne lumin e thelle te mendimeve te kohes, qe kame lene pas,te asaj qe prese.
Tek udhtova me metrazh te shkurter dhe te shpejte,kuptova qe une pervec se jam e dashuruar me kohen,i perulem asaj ,per formen se si na ben me te qendrueshem,me large pames me tolerant.
Kete ua vertetoj une,nese me lejoni qe te marre veten si moster modeste te nje jete njerzore tek udhtone ne kohe.
Duke u rritur,kupton se sa vlere ka koha,se sa i kushtueshem eshte qofte dhe nje minut.
Duke u rritur meson se sa e rendesishme je ti per veten tende ,dhe pse jo dhe per boten.
Tani ndoshta jo per boten e madhe plote dykembsha te pafund,por per boten qe ti krijove rreth vetes ne keto vite jete.
Aty ndalon,mbushesh fryme , kthehesh nga qielli per ta falenderuar c`do segment,ndjesi,copez dhe bashke veprim te universit,qe na jep mundesine te bejme kete udhtim ne hapsiren e ti.
Shikon dashurine qe te rrethon,ajo cfare ti munde te mbjellesh,e ujit e kujdese dhe kupton qe ajo eshte bota jote.
Duke u rritur meson se si vitet qe ikin jane pasuia e jote e patundshme ,te shkruara ne shpirt, perqafon kohen tende perseri per te falenderuar qe te dha mundesine te jesh udhetari i saj.
Tani pas keti frymzimi momental timit,me thoni ju te nderuar anetare,ju cfare ju mesoj,dhuroj koha qe iken dhe nderron fletet perpara syve tane, ne nepermjet saje ndryshojme, rritemi dhe arkivojme vetveten tone ne dojse kujtimesh. )