Jeta
Anëtar i Respektuar
Si qenje njerezore, kujtoj se natyra na ka dhene "nevojen" qe cdo veshtiresi, brenge, ankth ta bisedojme me te tjeret. Duhet te bejme shume qe njerezit qe na rrethojne te jene te pranishem kur neve na kane perthekuar brengat... Neve na nevojitet ndjesia se ekziston dikush ne kete bote, me te cilin mund te ndajme dhimbjen, shqetesimin, deshperimin, zhgenjimin, friken... Po a nuk kemi nevoje per "ate" njeri edhe kur neve na kane mbuluar gezimet? Ehhh, kjo eshte e gjitha... Per dike qe kemi nevoje ta kemi afer ne momente veshtiresie, duhet t'i kushtojme kujdes edhe kur nuk kemi nevoje per ndihme nga ai...